MIJN TOM TOM

Deed vandaag nog even de laatste kleine inkopen voor onze vakantie. En al hoewel het allemaal kleine inkopen waren, waren Zoogle en ik toch nog best wel lang in de stad. Na even op mijn favoriete terrasje gezetten te hebben, was het tijd om naar huis te gaan.

"Kom we gaan naar huis" zei ik, zoals zo vaak tegen Zoogle. Zoogle stond op en wachtte tot ik m'n handbike had aangekoppeld. Zoogle was mijn woorden "Kom we gaan naar huis" nog niet vergeten, want opeens, als door een wesp gestoken, ging het volle vaart vooruit. Daar ging mijn "Blindengeleidehond" cq. "tom tom", linksaf, rechtsaf, rechtdoor, wachten voor het oversteken, tussen een paaltje door, totdat we uiteindelijk voor de flat tot stilstand kwamen. Zoogle ging zitten en keek me triomfantelijk aan, alsof hij zeggen wilde: "U vraagt wij draaien." "Tevreden?"

Wat is die Zoogle toch een clown. Ik zit nu nog steeds grinnikend voor m'n laptop en Zoogle..........? Zoogle ligt lekker op de koele plavuizen in de gang.

Misschien ten overvloede, Ik had Zoogle ook het commando kunnen geven, dat hij het rustig aan moest doen. Dat commando had hij ook meteen opgevolgd, maar soms springt Zoogle graag eens "veilig" uit de band. En soms mag dat van mij.

ZO'N MAN WIL TOCH IEDEREEN

Volgens mij zijn er maar weinig mannen, die van winkelen houden, ik ken er in ieder geval niet een.

Behalve dan, die man van mij. Hoeveel winkels ik ook in ga, hij gaat altijd mee. Of ik nou 10 kledingstukken aanpas of niet een, het maakt hem allemaal niets uit. Ook zeurt hij er nooit over, dat ik te veel geld uitgeef. Zijn motto is: "Als jij maar goed voor me zorgt en we het samen goed hebben, kunnen we de hele wereld aan". Geld is dan van ondergeschikt belang.

Hij mag zich dan wel een vervelen, maar hij zal nooit uit ergernis buiten de winkel een sigaretje opsteken.

En als ik na het winkelen, nog twee vriendinnen tegenkom, met wie ik besluit nog een terrasje te pikken, Ook dan voegt hij zich en gunt mij dat pleziertje. Zelfs al vindt HIJ die vriendinnen absoluut niet interessant.

Voorwaarde is wel, dat, als we thuis komen, ik hem zijn lievelingsdrankje serveer. Nou dat doe ik graag hoor, want ook wat zijn lievelingsdrankje betreft is hij niet veeleisend. Een bak water is genoeg, hè Zoogle? 

MENNEN

Vanmorgen weer lekker gemend. Niet alleen ik verheug me er altijd op, maar ook Zoogle. Hij kan het gewoon ruiken. Als de taxichauffeur opbelt dat hij eraan komt, staat Zoogle al bij de voordeur. (Er belt heel vaak een taxichauffeur op, dat hij eraan komt) en dan vliegt Zoogle niet naar de deur, maar een keer in de maand op zaterdag en elke maandagavond (rijden onder het zadel), dan is Zoogle gek van vreugde.
 

Zo dus ook vandaag. Als de wiedeweerga, loopt hij op de lift van de bus en springt erin. Als we voor het mennen, bijna in Groenlo zijn is Zoogle bijna niet meer te houden. Vreugdepiepjes klinken en o, wat is het dan moeilijk om goed te luisteren.

Eenmaal uit de bus, dan moet er eerst geplast worden, daarna tongzoenen met zijn grote goede vriend Ozee, een Welsh Pony en dan, snel op de kar, even op de stoel van de hoofdmenner zitten. Want daar kun je alles zo goed zien.

Pas als we allemaal op de kar vastgesnoerd zijn, moet Zoogle plaatsmaken voor Izi (de hoofdmenner) Geen probleem voor Zoogle. Hij springt gewoon over de rugleuning van de stoel op de bank achter de stoel. Hij maakt het zich gemakkelijk en GENIET!!! Zo nu en dan kijkt hij naar mij en soms geeft hij mij ook nog een liefdevol likje, alsof hij zeggen wil GENIET jij ook zo!!! Nou Zoogle, ik GENIET ook zo!!!! Van het weer, van de natuur, van Ozee, van het klikken van de hoeven op het asfalt, van de mensen op de kar en van JOU!!!

WIJ WILLEN EEN DAGJE WEG

Ga zondag op uitnodiging van de schnauzerclub Ned. naar Voorthuizen, bij Barneveld.

Vandaag dus even de trein en Valys geregeld.

IMPRESSIE
R:Ik wil graag naar Voorthuizen. Waar kan ik dan met een rolstoel uitstappen?
NS Waar ligt Voorthuizen?
R: Bij Barneveld.
NS: Daar kunt u niet uitstappen.
R: Waar wel dan?
NS: In Amersfoort of nee, misschien gaat het toch in Barneveld, daar rijdt Connexxion, zij hebben lage treinen. Misschien lukt het. Hier is hun nummer, dan kunt u het even na vragen.

C: Hallo met Connexxion
R. Hallo met R.H. Ik zou graag willen weten of ik met een rolstoel zonder brug kan uitstappen op de lijn Ede-W Barneveld-C
C: Ja, hoor als u maar in en uitcheckt.
R. Ja dat weet ik, maar kan ik met een rolstoel zonder hulp de trein in en uit?
C: Oooo, bedoelde u dat? Even navragen..................................Ja hoor dat kan. Fijne avond.

V: Hallo met Valys
R: Hallo met R.H. Wil graag een rit boeken van Station B-C naar Voorthuizen, Adres enz, enz
V U kunt niet uitstappen op B-C, Daar is geen assistentieverlening, dus kan ik de rit niet boeken.
R: Heb het nagevraagd bij Connexxion. De deur van de trein en het perron zijn op gelijke hoogte, dus ik heb geen hulp nodig.
V: Het systeem blokkeert, dus ik kan uw rit niet boeken.
R: Kan de assistentieverlening niet uitgeschakeld worden?
V: O ja, da's een idee. Het is gelukt mevrouw. Nog een terugrit?
R: Nee die boek ik pas later.
V: Nou den wens ik u een goede reis. 
R. etc.

He, hè, ik ga zondag naar Voorthuizen.
Even uitrusten hoor!

BIJ DE BANK

Was vanmorgen bij de bank. Wilde voor mijn vakantie Deense kronen bestellen. Ik werd opgewacht door een soort gastvrouw. Ik vertelde waarvoor ik kwam. Ze vertelde me dat ze iemand zou sturen die mij kon helpen.

Daarna maakte ze een "gaat u hier maar even zitten" beweging naar een naast mij staande stoel. Ik zag aan haar, dat ze deze zo ingeburgerde zin eigenlijk ook wilde zegen, maar ze hielt zich in en verdween.

Op zo'n moment heb ik altijd een beetje medelijden met diegene. En denk dan, zo erg is het niet hoor!

Toen kwam degene (Mevr z) die me zou helpen met de vreemde valuta. Loopt ehhh...........rijdt u maar even mee. 

In de middagpauze hoor ik haar zeggen. Moet je horen x ik heb toch een flater geslagen. Mevr y kwam vanmorgen in ons filiaal (ze zit in een rolstoel) en ik zei zomaar "loopt u maar even mee."

Nou Mevr. z: Ik vindt dat geen probleem hoor, dus eet lekker je boterhammetje op!

VUILNISZAKKEN

Kom net bij de supermarkt vandaan. Ik had onder meer vuilniszakken nodig, die laat ik Zoogle altijd pakken. Hij vindt het moeilijk, (de verpakking is glad), maar hij doet het altijd netjes. Zo ook vandaag. De rol gleed wel een paar keer uit z'n bek. Geen probleem, de aanhouder wint. Zoogle was bezig met poging nr. 3, toen iemand erbij kwam staan en telkens maar weer zei: "Wat ben jij een deugniet, wil jij vrouwtje niet helpen." Zoogle keek verstoord op, alsof hij zeggen wilde: "ff dimmen, mevrouw, ik doe m'n best maar u haalt me uit m'n concentratie." 

Ik legde de mevrouw uit, dat haar gepraat ervoor zorgde dat het alleen maar langer duurde voordat ik m'n vuilniszakken kreeg. Daarop antwoordde zij: "Uw hond is gewoon niet goed getraind'. Ze draaide zich om en vervolgde haar weg. Grrrrrr.

DAUWTRAPPEN

Zoals ik gisteren al schreef, zijn Zoogle en ik niet wezen dauwtrappen, maar wel wezen trappen. Om 14.00 uur vertrokken we voor ons rondje van Let wel: 17 km. Wist niet of Zoogle deze afstand nog kon lopen, maar ik had m'n mobiel mee. Dus een regio-taxi was zo gebeld. 

We zijn toch wel beroemd/berucht in Doetinchem. Zelfs 10 km van huis worden we begroet met:
Kijk daar heb je Zoogle.
Dag lieve hond uit Doetinchem.
Ach, daar heb je die hond uit Doetinchem. Dag mevrouw en lieve mooie hond!
Kijk mama, die hond bedoel ik nou, die zie ik altijd in Doetinchem. Zo een wil ik!

Ik word (helaas  ) vaak vergeten bijeen begroeting, maar ja, dat heb je, als er een hond als Zoogle naast je loopt.

De laatste 4 km van onze rit, reden we over de dijk van de IJssel. Het is daar eigenlijk verboden voor honden, maar Zoogle is geen probleem. Ook niet zonder HH-tuig! We hadden de wind tegen. Er haalde ons een echtpaar in op de fiets . Zij zei: "Wat een wind hè!" Dat was zonder dat ik het wist, Zoogle's keyzin. XXX (heb je hem dat "commando ook nog stiekem geleerd. Waarom weet ik daar niets van?) Uit het niets begon hij als een gek te rennen en te trekken, alsof hij zeggen wilde: Ze heeft gelijk, dat ik daar niet op ingespeeld heb. Sorry! Maar ik maak het goed, daar gaat ie dan! Fijn hè vrouwtje, je hoeft nu bijna nix meer te doen. Dat heb je verdiend! Zeker 3 minuten trok Zoogle me vooruit. Natuurlijk trapte ik wel mee.

Als afsluiting van de dag kreeg Zoogle nog een extra bak water en trakteerde ik mezelf op een ijskoffie en een tosti.

En nu genieten we samen thuis van onze welverdiende rust. Ben blij dat Zoogle met z'n 7 jaar nog steeds graag en veel kan lopen. Hij heeft geen moment achter gelopen, behalve dan als we tegenliggers op het fietspad er langs moesten laten. 'k ben blij en trots.